Przejdź do zawartości

Jorge Enríquez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jorge Enríquez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jorge Enríquez García

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1991
Mexicali

Wzrost

189 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2018 Guadalajara 108 (4)
2016 León (wyp.) 8 (0)
2016 Tepic (wyp.) 6 (0)
2017 Santos Laguna (wyp.) 14 (1)
2018 Puebla (wyp.) 8 (0)
2018–2019 Omonia Nikozja 6 (0)
2019–2020 Salamanca UDS 12 (0)
2020 Veracruzano Tiburón
2021–2022 Venados 40 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Meksyk U-20 12 (1)
2011–2012  Meksyk U-23 21 (2)
2011–2013  Meksyk 8 (0)
W sumie: 41 (3)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012

Jorge „Chatón” Enríquez García (ur. 8 stycznia 1991 w Mexicali) – meksykański piłkarz występujący na pozycji defensywnego pomocnika, reprezentant Meksyku.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Enríquez urodził się w leżącym na meksykańsko-amerykańskiej granicy mieście Mexicali w stanie Kalifornia Dolna, jednak wychowywał się w Tepic w stanie Nayarit. Pochodzi z piłkarskiej rodziny – jego ojciec był amatorskim zawodnikiem, zaś stryj Héctor Enríquez przez osiem lat występował w pierwszej lidze meksykańskiej. Jest wychowankiem akademii juniorskiej klubu Chivas de Guadalajara, zaś do seniorskiej drużyny został włączony jako dziewiętnastolatek przez szkoleniowca José Luisa Reala. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 17 lutego 2010 w wygranym 1:0 spotkaniu z Pachucą, zaś premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 1 maja tego samego roku w przegranej 2:4 konfrontacji z Morelią. W tym samym roku dotarł z Chivas do finału rozgrywek Copa Libertadores, pełniąc jednak rolę rezerwowego i regularne występy zaczął notować dopiero kilka miesięcy później. W wiosennym sezonie Clausura 2015 doszedł do finału pucharu Meksyku – Copa MX, zaś pół roku później, podczas jesiennego sezonu Apertura 2015, triumfował z Chivas w tych rozgrywkach, w obydwu przypadkach będąc jednak przeważnie zawodnikiem rezerwowym.

Wiosną 2016 Enríquez na zasadzie wypożyczenia przeniósł się do ekipy Club León, w ramach rozliczenia za transfer Carlosa Peñi.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2009/2010 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 7 1
2010/2011 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 16 0
2011/2012 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 16 1
2012/2013 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 24 1
2013/2014 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 19 0
2014/2015 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 16 1
2015/2016 Chivas de Guadalajara Meksyk  Liga MX 10 0
2015/2016 Club León Meksyk  Liga MX

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku Enríquez został powołany przez trenera Juana Carlosa Cháveza do reprezentacji Meksyku U-20 na Mistrzostwa Ameryki Północnej U-20. Na gwatemalskich boiskach pełnił rolę kluczowego zawodnika swojej drużyny, rozgrywając wszystkie pięć meczów w wyjściowym składzie, zaś jego kadra triumfowała ostatecznie w tych rozgrywkach, pokonując w finale Kostarykę (3:1). Kilka miesięcy później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii, gdzie również miał niepodważalne miejsce w środku pola, tworząc duet środkowych pomocników z Diego de Buenem i wystąpił we wszystkich możliwych siedmiu spotkaniach w pełnym wymiarze czasowym. Będąc liderem i kapitanem swojego zespołu dotarł z nim aż do półfinału, a później zajął trzecie miejsce po wygranej konfrontacji z Francją (3:1), w której strzelił również gola. Młodzi Meksykanie zostali rewelacją młodzieżowego mundialu, zaś Enríquez za sprawą swoich świetnych występów otrzymał w oficjalnym plebiscycie FIFA nagrodę w postaci Brązowej Piłki mistrzostw dla trzeciego najlepszego zawodnika turnieju[1].

W październiku 2011 Enríquez w barwach reprezentacji Meksyku U-23 prowadzonej przez Luisa Fernando Tenę wziął udział w Igrzyskach Panamerykańskich w Guadalajarze. Tam pełnił rolę rezerwowego zawodnika kadry – mimo iż wystąpił we wszystkich pięciu spotkaniach, to tylko raz wybiegł na boisko w pierwszym składzie. Wpisał się również na listę strzelców w grupowym meczu z Ekwadorem (2:1), zaś jego drużyna, pełniąca wówczas rolę gospodarzy, zdobyła ostatecznie złoty medal na męskim turnieju piłkarskim, pokonując w finale Argentynę (1:0). W 2012 roku został powołany na północnoamerykański turniej eliminacyjny do Igrzysk Olimpijskich w Londynie, podczas którego rozegrał wszystkie pięć meczów, natomiast jego zespół triumfował wówczas w rozgrywkach, pokonując w finale po dogrywce Honduras (2:1). W tym samym roku wziął udział w prestiżowym towarzyskim Turnieju w Tulonie, gdzie wystąpił we wszystkich pięciu meczach, a jego ekipa wygrała te rozgrywki po finałowym zwycięstwie z Turcję (3:0). Kilka tygodni później został powołany przez Tenę na Igrzyska Olimpijskich w Londynie. Tam był jednym z kluczowych zawodników drużyny, rozegrał wszystkie sześć spotkań i zdobył gola w ćwierćfinale z Senegalem (4:2), natomiast Meksykanie zdobyli wówczas jedyny złoty medal dla swojego kraju na tej olimpiadzie po pokonaniu w finale faworyzowanej Brazylii (2:1).

W 2011 roku Enríquez znalazł się w ogłoszonym przez Luisa Fernando Tenę składzie rezerwowej reprezentacji Meksyku, złożonej głównie z graczy z rocznika '89, która pod szyldem dorosłej kadry wzięła udział w Copa América. Właśnie podczas tych rozgrywek zadebiutował w seniorskiej kadrze, 4 lipca 2011 w przegranym 1:2 spotkaniu fazy grupowej z Chile. Ogółem wystąpił wówczas we wszystkich trzech meczach w pełnym wymiarze czasowym, będąc podstawowym środkowym pomocnikiem zespołu, lecz jego drużyna zanotowała na argentyńskich boiskach komplet porażek i odpadła z turnieju już w fazie grupowej. Dwa lata później został powołany przez selekcjonera José Manuela de la Torre na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie rozegrał trzy z pięciu możliwych spotkań, z czego dwa w wyjściowym składzie, natomiast Meksykanie, grający wówczas w rezerwowym składzie złożonym z graczy występujących w krajowej lidze, zakończyli wówczas swój udział w rozgrywkach na półfinale. Wziął również udział w udanych ostatecznie dla jego reprezentacji eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014, podczas których dwukrotnie pojawił się na boisku.

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]

Enríquez jest prawonożnym zawodnikiem, mogącym występować zarówno na pozycji środkowego oraz defensywnego pomocnika, jak i środkowego obrońcy. Cechuje go dobra gra w powietrzu, elegancja w grze i umiejętności przywódcze. Za sprawą podobnego stylu gry jest porównywany do Estebana Cambiasso[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lluvia de premios en Bogotá. FIFA, 21 sierpnia 2011. [dostęp 2011-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 kwietnia 2012)]. (hiszp.).
  2. En Italia, comparan a 'Chatón' con Cambiasso. Récord, 14 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-15]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]